De provincie Drenthe organiseert op 30 januari 2018 een ZZP brainstormsessie met als doel te inventariseren wat de behoeften zijn van ZZP’ers om diens slagkracht te vergroten. Mijn voornaam is van Friese oorsprong, ik ben een Zeeuw, dus je begrijpt dat mijn nekharen omhoog kwamen.
Want het economisch klimaat in Nederland, ook in Drenthe, is gecreëerd door het rechtse economische beleid van de laatste decennia. De bestuurders zelf zijn verantwoordelijk voor de economische situatie waarin de ZZP’er vandaag verkeert. Van die narcistische vanuit de ivoren toren regeltjes verzinnende beleidsmakers maken de provinciale bestuurders zelf deel uit. En voor zover ze die verantwoordelijkheid terecht bij Den Haag kunnen lozen, is de provincie ook niet bij machte daar veranderingen in aan te brengen. Welke resultaatverwachting heeft de provincie?
Als de overheid markt en marktwerking wil creëren, dan zal zij moeten zorgen dat er geld in die markt zit.
Geld dat er niet is, kan niet worden uitgegeven.
• Op 25 januari publiceerde de NOS het bericht, dat pensioenfondsen wel voordeel ontlenen aan de economische vooruitgang (dekkingen worden beter), maar deze voordelen niet doorgeven aan de pensioengerechtigden.
• Uitkeringsgenieters profiteren niet mee van de economische vooruitgang.
• CAO-loners genieten niet of nauwelijks mee van de economische vooruitgang.
• Vrijwilligers, stagiaires en ervaringsplaatsbezetters onttrekken wel arbeidsplaatsen aan de markt, maar genieten niet mee van de economische vooruitgang.
Leg eens naast elkaar een WWB uitkeringsspecificatie, een huurnota en een energie-jaarnota. De conclusie luidt, dat 15 tot 20 procent van de netto uitkering door de overheid met de andere hand direct wordt teruggehaald. In de huur zit 10% verhuurdersheffing verdisconteerd en de niet terugvorderbare belasting op energie stijgt in onevenredig tempo.
Een gezin met kinderen dat met twee inkomens rond dertigduizend euro bruto per jaar verdient, heeft geen grotere bestedingsruimte dan wanneer hetzelfde gezin van een WWB uitkering zou moeten rondkomen. Zij hebben hun aanspraken op huurtoeslag, zorgtoeslag en kwijtschelding gemeentelijke heffingen verloren. Zij moeten echter wel voor de baas het vuur uit de niet-declarabele sloffen lopen en de opvoeding van hun kinderen uitbesteden. Waar blijft de arbeidsbeloning?
Winkeliers behoren inmiddels niet meer tot de middenklasse, maar tot de onderklasse. Zij moeten concurreren tegen webshops, krijgen de hoofdprijs voor hun winkelruimte berekend (daar plukt de gemeente ruim vruchten van) en vervolgens worden hun klanten verjaagd met betaald parkeerbeleid. Wat zou hun behoefte zijn, denk je. Doe eens een “educated guess”.
Geld, als het er is, kan slechts éénmaal worden uitgegeven.
Iedereen is wettelijk verplicht vijftienhonderd of meer Euro’s uit te geven aan een zorgverzekering. Dit is weggegooid geld. Als de dokter je vertelt dat je een doosje met een specifiek merknaampje moet halen, dan krijg je van de apotheker een rekening en van de verzekering het bericht dat het product niet onder de dekking valt. Per saldo is die zorgpremie gewoon een verkapte belastingheffing, die door de verzekeringsconstructie niet meetelt in de statistische vergelijking van belastingdruk tussen verschillende landen. Zo werkt politiek.
Een ritje met het openbaar vervoer is inmiddels duurder dan hetzelfde ritje per auto. Als je alleen reist, kan het dubbeltje soms nog naar de goede kant omvallen, maar voor twee of meer personen is het openbaar vervoer geen optie.
Kijk eens naar de bereikbaarheid van een willekeurig industrieterrein per openbaar vervoer. Met een beetje geluk passeren er rond aanvang werktijd twee buslijnen elk vier keer in een uur. In een bus passen zo’n vijftig reizigers, dus maximaal vierhonderd personen kunnen met de bus hun werkplek bereiken. Duizenden anderen op hetzelfde terrein worden, vooral in de steden, gedwongen om per auto te komen en deze tegen betaling te stallen. Byby loonstijging. Het overhedelijk parkeerbeleid heeft slechts gedwongen winkelnering tot doel. Was dat niet verboden volgens het Burgerlijk Wetboek?
Hetzelfde geldt voor de woningmarkt. De woningnood wordt in stand gehouden en de overheid profiteert via de IB en de OZB daarvan vanuit de luie stoel.
De verhuurdersheffing is een beleidsinstrument. Deze kostprijsverhogende heffing wordt aan de huurder doorberekend. Die huurder wordt zo gemotiveerd om de “lage” woonkwaliteit versus “hoge” huurprijs in te ruilen voor een koopwoning. Tevens verlaagt de heffing de marge van de verhuurder. Dus onderhoud en renovatie worden tot een minimum beperkt. Het is voordeliger om de woning te laten vervallen en te zijner tijd als kluswoning te verkopen. Zo wordt de particuliere koper opgezadeld met de kosten van het achterstallige onderhoud.
Een woningkoper wordt ook niet vrolijk. Zijn door de overheid kunstmatig hoog gehouden woonlasten vormen een bedreiging voor de hypotheekverstrekker. Per saldo wordt de woningbezitter financieel tot op de bodem leeg geschraapt.
Het toepassen van gas (uit Slochteren) moet worden gestopt. Dat begrijpt iedereen. Maar wat is het alternatief? Ga eens na hoeveel de overheid nu al profiteert van het gebrek aan alternatieven. Het ontwijken van belasting op elektraverbruik is niet mogelijk. Er bestaat geen duurdere vorm van warmte dan die uit elektra, maar binnenkort ook geen andere. Waarom wordt er nog steeds geen waterstof geproduceerd? Dat is ook een vorm van energie die kan worden opgeslagen. De techniek ligt voorhanden, er rijden zelfs auto’s op die brandstof. Met welk doel houdt de overheid deze ontwikkeling tegen? Laat me raden.
Om terug te komen op de uitnodiging van de provincie Drenthe: waarom neemt Drenthe niet het voortouw in de ontwikkelingen op het gebied van waterstof? In Duitsland wordt op het moment van schrijven wel een netwerk van waterstof tankstations uitgerold. Als Nederland zichzelf een kennisland noemt, dan is zij op dit moment druk bezig deze boot te missen.
Of ligt het ingewikkelder. Wordt de rekening van de implementatie van waterstof politiek heen en weer geschoven tussen overheid en bedrijfsleven? En wie krijgt al die tijd de rekening gepresenteerd van die fossiel opgewekte elektriciteit?
In dit lange verhaal wordt alleen de overheid aangeklaagd, maar dat is niet helemaal terecht. Het grote bedrijfsleven is net zo goed verantwoordelijk. Met automatisering worden arbeidsplaatsen vernietigd. Lonen moeten vooral zo laag mogelijk blijven. Maar als je je werknemers geen geld laat verdienen, kun je dat geld ook niet terugverdienen door het verkopen van je product. Simpel, omdat dat geld er niet is. Dus onttrekken die grote bedrijven zich zo veel mogelijk aan het Nederlandse economische klimaat en genereren ze hun verdiensten door de welvaart die ze creëert te exporteren. Oeps, dit heeft de overheid wel laten gebeuren, toch weer mede verantwoordelijkheid.
Kom op, jongens. De gevolgen van het falende rechtse economische overheidsbeleid kunnen niet worden verholpen door de met opzet tot slachtoffer gemaakte ZZP’ers. De overheid heeft er een handje van om –lekker makkelijk – bewijslast om te draaien, maar hier wordt met hetzelfde gemak de verantwoordelijkheid ook omgedraaid.
Wanneer zijn er weer verkiezingen?