De relatie tussen Wet DBA en wiet kenmerkt zich door rechtsongelijkheid.
De Wet DBA heeft tot doel schijnzelfstandigheid te bestrijden. De belastingdienst houdt immers minder over aan een ZZP-er dan aan iemand in loondienst. De wet wordt momenteel niet gehandhaafd, de wetgever beraadt zich op een alternatief.
NB: Uit de uitgelekte informatie uit de troonrede 2019 blijkt, dat ZZP-ers meer belasting gaan betalen. Hierdoor wordt de derving door de staat minder. Tegelijkertijd wordt een rem gezet op de motor van de economie. En dat in een tijd waarin het einde van de economische voorspoed reeds is voorspeld en de importheffingen van Trump goederen alleen maar duurder maken.
Binnenkort begint in tien Nederlandse gemeenten een proef met de verkoop van legaal geproduceerde wiet. Dit zou een middel moeten zijn om illegale wiethandel te bestrijden.
Legale productie betekent, dat de overheid middels een vergunningenstelsel controleert, dat de wiet niet sterk van kwaliteit zal zijn. Vergelijk legaal vuurwerk. Het betekent ook, dat de producent via diezelfde vergunning voorwaarden wordt opgelegd over de wijze van productie, en dus over het minimumniveau van de kosten van dat productieproces.
Een en ander betekent een ernstige inbreuk op de zelfstandigheid als ondernemer van de producent. Nu zal dat in veel gevallen een BV, dus een rechtspersoon, zijn. De vraag is derhalve welke rechtsongelijkheid de overheid in het leven gaat roepen om te rechtvaardigen dat een als onzelfstandig gedefinieerde ZZP-er als wetsovertreder wordt aangemerkt, terwijl een onzelfstandige rechtspersoon door de overheid zelf, eigenlijk als semi-overheidsinstelling, de hand boven het hoofd wordt gehouden.
Helpt dit de wietcriminaliteit te bestrijden? Ik ben sceptisch. Immers, criminelen hoeven zich niet te houden aan de maximale werkingssterkte van het product. En ook niet aan de productievoorwaarden waaraan de legale producent wordt onderworpen. Dus produceren zij een beter product tegen lagere prijs.
Word jij legaal wietproducent? Je was wel gek. Je kunt het product nooit met een redelijke winstmarge verkopen. En de overheid zal de vaststelling van de verkoopprijs wel als ondernemersrisico definiëren, dus de commerciële verliezen en het faillissement van je bedrijf zijn voor eigen rekening.
Zo gaat dat ook in de zorg. Marktwerking in strijd met illegaliteit? Dat werkt alleen maar in de zorg. Immers, daarover voert de overheid weer controle. Het is de overheid die bepaalt welke tot medicijn verheven drug door de zorgverzekering wordt vergoed, en voor hoeveel. Daarmee bepaalt de overheid de hoeveelheid afgezette legale wiet, en dus de mate van haar eigen succes.